علیرضا سمیعی: جنگ ۱۲روزه چهره واقعی همبستگی ملی را نمایان کرد(اخبار ادبی و هنری)
علیرضا سمیعی، نویسنده و پژوهشگر فرهنگی، در گفتوگو با خبرنگار کیهان، از جلوههای فرهنگی جنگ ۱۲ روزه ایران و رژیم صهیونیستی گفت؛ از همبستگی مردم در برابر حمله تا ضرورت بازتعریف وظایف هنرمندان در شرایط بحران. او معتقد است این جنگ نه تنها بخشی از واقعیت اجتماعی ما را آشکار کرد، بلکه محکی شد برای سنجش هنرمندان و نهادهای فرهنگی.
سمیعی در ابتدای این گفتوگو با اشاره به واکنش مردم به حمله صهیونیستها به خاک ایران، گفت: «برای من عجیب بود که برخی تعجب کرده بودند که در واکنش به حمله، ایرانیها متحد شدند. این نشان میدهد که تحلیلهایی که درباره شکاف اجتماعی و رویگردانی مردم از وطن مطرح میشد، دقیق نبود. ما همیشه این همبستگی را داشتهایم، اما اینبار آشکارتر شد.»
او با تأکید بر اهمیت بازتاب فرهنگی این مقاومت، از نقش برخی هنرها در روایتگری سریع یاد کرد: «شعر، موسیقی، کارتون و تصویرسازی خیلی سریع وارد میدان شدند، در حالی که سینما و رمان زمانبرتر هستند. برخی ممکن است کیفیت هنری این آثار را زیر سؤال ببرند، اما در شرایط خاص، جنبه رسانهای و تبلیغی آثار مهمتر از داوریهای فنی است.»
سمیعی درباره فعالیت هنرمندان در این برهه حساس نیز خاطرنشان کرد: «از هنرمندانی که واکنش نشان دادند، قدردانیم و آنان که سکوت کردند هم فراموش نخواهند شد. ما انتظار داریم نویسنده و کارگردان در میدان باشند، حالا نه در میدان جنگ، که در میدان روایت و روشنگری.»
او در ادامه، درباره سیاستهای تولید آثار بلندمدت فرهنگی مانند فیلم و رمان، بر دو نکته تأکید کرد: «اول اینکه باید کسانی وارد میدان تولید شوند که پیشتر در کارنامهشان سربلند بودهاند. دوم اینکه این آثار باید بر محور همان همبستگی و مبارزه واقعی مردم شکل بگیرند، نه بر اساس روایتهایی بیریشه و بیپیوند با واقعیت.»
به گفته سمیعی، یکی از مهمترین جلوههای فرهنگی این دوره، حضور مستقیم هنرمندان در میدان عمل است: «نقاشیهای دیواری سیدعلی میرفتاح نمونه عالی از هنر مردمی و انقلابی بود؛ هنری که از گالری خارج میشود و به خیابان میآید. مهمتر از خود اثر، این است که صاحب ایده خودش وارد میدان میشود و اجرا میکند. چنین هنرمندانی را باید شناخت و با آنان کار کرد.»
او در پاسخ به سؤالی درباره بازخوانی سرودهای ملی در قالب مداحی، مانند کاری که محمود کریمی اجرا کرد، گفت: «وقتی انتظار داریم هیئتها به مسائل روز واکنش نشان دهند، باید آمادگی فرمهای جدید را هم داشته باشیم. باید به استقبال این فرمها رفت. این مواجهه با زبان جدید، بخشی از رشد فرهنگی ماست.» سمیعی در پایان تأکید کرد که از دل بحران، فرصتهای تازهای برای رشد فرهنگی پدیدار میشود: «اگر ما در برابر بحرانها فرمهای تازهای در هنر پیدا نکنیم، از قافله عقب ماندهایم. آثار فرهنگی و هنری باید دقیق، صادقانه و مبتنی بر واقعیت باشند؛ وگرنه دروغ میگویند و از حقیقت آنچه بر ما گذشته عبور میکنند.»